کد مطلب:28532 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
ابو الأسود گوید: این سخن را از آنان شنیدم و پس از آن ماجرا، علی علیه السلام را دیدم كه وارد بیت المال بصره شد.وقتی ثروت های آن را دید، فرمود: «ای [ طلاهای ]زرد! ای [ نقره های] سفید! دیگری را بفریبید. ثروت، مقتدای ستمگران است و من، پیشوای مؤمنان». به خدا سوگند، نه بدانچه در آن جا بود، توجّهی كرد و نه در آنچه دیده بود، اندیشید؛ بلكه ثروت ها را نزد او چون خاكی بی ارزش یافتم.از آنان (طلحه و زبیر) و از وی شگفت زده شدم! از این رو با خود گفتم: «آنان از كسانی اند كه دنیا را می خواهند، و این از كسانی است كه آخرت را می جویند» و آگاهی ام نسبت به وی افزون شد.[1].
2294.الجمل: چون عثمان بن حُنَیف از بصره بیرون رفت و طلحه و زبیر به بیت المال برگشتند و در برابر آنچه در آن بود، درنگ كردند، همین كه میزان طلا و نقره اش را دیدند، گفتند: اینها، همان غنیمت هایی است كه خداوند، ما را به آنها وعده داده است و به ما خبر داده است كه آن را به زودی در اختیارمان می نهد.